🇳🇱
APRIL
"Whan that Aprill with his shoures soote
The droghte of March hath perced to the roote,
And bathed every veyne in swich licour
Of which vertu engendred is the flour;"
De vier hierboven aangehaalde regels horen tot de beroemdste uit de Engelse literatuur. Ze zijn het begin van een werk dat gezichtsbepalend zal blijken te zijn voor de middeleeuwse literatuur van Engeland. En voor de eeuwen erna.
De schrijver ervan, Geoffrey Chaucer (1343-1400), zou met het afleveren van The Canterbury Tales (CT) de standaard zetten van hoe poëzie qua kleurrijkheid, verstechniek, vertelkunst, versvormen, psychologisch inzicht, humor, maatschappijkritiek en wijsheid kan klinken. Chaucer werd niet zomaar de 'father of English poetry' genoemd. De man was zo veelzijdig en avontuurlijk als het oeuvre dat hij de wereld heeft nagelaten. En nu de maand april is aangebroken is het misschien wel gepast om hem eens in het voorjaarszonnetje te zetten.
Om te beginnen, wat is er nou zo bijzonder aan deze opening van dat wereldberoemde literaire werk? Goed beschouwd, is het toch niet veel meer dan een weerbericht. Letterlijk wordt er gezegd dat de zoete regenbuien van April de droogte die in de maand Maart heerste hebben doorboord. En dat al dit hemelwater buitengewoon goed is voor het prille lenteleven dat op uitkomen staat. Dit laatste is een vrije weergave van de derde en vierde regels.
Wie de Proloog van de CT verder leest, komt tot de ontdekking dat de westenwind zachtere lucht aanvoert, dat de vogels ontwaken en zingen dat het een lieve lust is, en over lieve lust gesproken, dat dit het begin is van de paar- en broedtijd. En juist in die tijd - de lange, koude winter is immers eindelijk voorbij - maken talloze mensen zich gereed voor een pelgrimstocht.
De CT getuigt van nieuw leven, van nieuwe (seksuele) activiteit, de maand april is het juiste moment om lichaam en ziel te reinigen door een pelgrimstocht te maken naar de stad Canterbury, waar de vermoorde bisschop Thomas à Becket begraven ligt.
"Wanneer April met haar zoete buien
de Maartse droogte doet verdwijnen,
aderen en nerven van vocht doordrenkt
en bloemen ontwaken om te bloeien;"
