🇳🇱
GEZOND & ZIEK
Volgens vele vogelkenners is Het Lauwersmeer een waar paradijs voor vogels, en gegeven het feit dat dit prachtige natuurgebied een enorme hoeveelheid vogels en vele vogelsoorten een heerlijk thuis biedt, is deze karakterisering geheel OK.
Welnu, zeer onlangs vertoefde ik een winderige middag lang in dat paradijs met mijn videocamera in de aanslag. Uiteraard, want hé, je bent een filmer met ambitie, of je bent het niet.
Boven mijn hoofd hoorde ik luid gakkende ganzen overvliegen, aan de overzijde van het wijde water kwaakte en kwekte allerlei gevogelte, terwijl de bergeenden op hoog niveau aan synchroon grondelen deden, op een kleine honderd meter van de plek waar ik me bevond. Het enige wat mijn uitzicht op hun bezigheid wat belemmerde was het hoge, wuivende riet.
En toen ineens zag ik de gans. De brandgans in de zachte berm van de weg. Het hoofd schokte en schudde en dat kwam echt niet van de stevige wind. Ik kwam dichterbij maar het diertje vloog niet op, en deed geen enkele poging te gaan staan. Ik keek om me heen en zag een dode brandgans dobberen in het water van Ezumakeeg. En een eindje verder nog een paar, weggedrukt in het riet. Verder op het water zwom een brandgans, en aan de vreemd schuddende kop kon ik zien dat ook dit dier er niet veel beter aan toe was dan de gans in de berm.
De bergeenden gingen door met wat bergeenden nu eenmaal graag doen. Net als de smienten die ergens in de verte hun gefluit lieten horen. Een zilverreiger vloog statig over, en de konikpaarden graasden door alsof hun leven ervan afhing. Zij waren gezond, en die brandganzen, tja, die waren ziek. En wie ziek is in de natuur sterft. Zelfs in een vogelparadijs.
Jakob
🇬🇧
HEALTHY & ILL
Many birders say The Dutch Lauwersmeer area is a true birds' paradise, and given the fact that this nature reserve offers a wonderful home to large numbers of birds and bird species, this characterization is OK.
A short while ago, on a wind-swept afternoon, I was in that paradise, struggling with my videocamera in the violent wind.
Over my head huge flights of geese passed honking, across the wide lake all kinds of birds could be heard quacking and screeching, while shelducks were dabbling very synchronically, just about a hundred metres away from where I was filming, with nothing but the reed moving in the wild wind between them and me.
And then, suddenly, I saw the goose. The barnacle goose in the roadside. Its head was shaking uncontrollably, but it wasn't because of the strong wind. I moved a little nearer, the goose didn't fly off, and it made no attempt to get to its feet. I looked up and saw a dead barnacle goose in the lake. A bit further up the water I spotted a few more dead geese. Also I saw a barnacle goose swim away from the shore, and judging by the unnatural way its head was moving up and down I knew this creature wasn't much better off than the goose in the roadside.
The shelducks just went on doing what they like doing. Just like the wigeons that whistled somewhere in the distance. A great egret flew by in a stately manner, and the konik horses just kept grazing. They were all healthy, and those barnacle geese, well, they were ill. And in Mother Nature's world it is a given that whoever is ill, dies. Even in a birds' paradise.
Jakob
Contact: filmfabriekgroningen@gmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten