FFG BLOGS 03/25

 🇳🇱

GRENSOVERSCHRIJDEND

Aan het begin van ons GRENSPROJECT maakten Martha en ik film- en foto-opnamen in de omgeving van de Kiekkaaste bij Nieuwe Statenzijl in de provincie Groningen. Dat deden we in april 2018 en in maart 2019. Het lenteweer was in beide perioden stralend.

De keuze voor de Kiekkaaste als startpunt van onze grensreis was heel bewust. Natuurlijk was de plek ons niet onbekend - de buitendijkse vogelkijkhut vervulde immers ook een markante rol in ons KIEK over DIEK project - en ook andere factoren speelden mee om deze bijzondere uitkijktoren het begin te laten zijn van een tocht die wij als onvergetelijk hebben ervaren.

Wat zijn die factoren zoal? 

Om te beginnen is de sfeer van een grensgebied nogal ongrijpbaar want moeilijk definieerbaar. Je bent je als je naar de Kiekkaaste wandelt bewust van het feit dat het buurland Duitsland dichtbij is. Duitsland is in dit geval Nedersaksen. Je laat Groningen achter je en tegelijkertijd blijft die provincie steeds dicht in de buurt. Alles blijft heel herkenbaar als je de grens oversteekt, tegelijkertijd is het ook heel anders. Het is alsof beide gebieden wat vervagen en in elkaar overvloeien.

Bovendien zijn de grensstreken over en weer in allerlei opzichten nauw verwant en verbonden geweest. De Tweede Wereldoorlog heeft die verbondenheid enorme schade berokkend, maar de verwantschap niet helemaal. Landschappelijk gezien is er beslist veel overeenkomst tussen de provincie Groningen en Oost-Friesland. De historische en godsdienstige banden gaan ver terug, en zijn te veelomvattend om in dit blog uitvoerig uit de doeken te doen. De Groningse wierdedorpen lijken erg veel op de kleine warft dorpen die je aantreft in het land aan de andere oever van de Eems.

Wie de moeite neemt om vanaf de Kiekkaaste de grens over te steken en langs de dijk richting het Bohr Insel te wandelen zal zeker ervaren dat je in de provincie Groningen bent maar dan net even anders. Dat gevoel blijft bij je wanneer je langs de Gronings/Nedersaksische grens fietst en wandelt. Voortdurend het besef hebben in een ander Groningen te zijn, dat was het bijzondere aan onze grensreis.

Jakob

link naar DE GRENS

🇬🇧

CROSSING BORDERS

When Martha and I were preparing our BORDER PROJECT we photographed and filmed the area around the big bird hide known as the Kiekkaaste of Nieuwe Statenzijl in the northernmost province of the Netherlands, Groningen. We visited the place twice, in April 2018 and in March 2019. In both periods we enjoyed brilliant spells of spring weather. 

We deliberately chose The Kiekkaaste as the starting point of our borderline trip. Of course, we knew the place - this outside-the-dike bird hide also played a part in an earlier project of ours (KIEK over DIEK) - and some other factors helped us make this remarkable tower the beginning of a border trip which we've experienced as unforgettable.

And what are these factors? 

First of all there is something elusive about a borderline, as such an area is hard to define. Any Dutchman strolling happily to the Kiekkaaste is aware of the fact that neighbour Germany is never far away, Germany being Lower Saxony in this story. You leave Groningen behind but somehow that province is still present. Things pretty much remain the same when you cross the border, and yet they're very different too. As if both areas blur and melt into each other.

The border regions have been and still are closely related in various aspects. World War II badly damaged the sense of being connected but the kinship of the Lower Saxons and the Groningers somehow survived. In terms of landscape and scenic lay-out there are many similarities between Groningen and Ost-Friesland. Historical and religious ties between the two areas go back a very long way, and are - perhaps - too comprehensive for this blog. The wierde (terp) villages of Groningen resemble the Ost-Friesland warft villages across the Ems very much.

Whoever takes the trouble to cross the border - starting from the Kiekkaaste - and take a walk along the dike heading towards the Bohr Insel will find themselves thinking they are in a different kind of Groningen. That sensation stays with them while travelling down along the Groningen/Lower Saxony borderline. And it has been that awareness which made our trip so very special.

Jakob

link to THE BORDER